Os Alfolíes de Bouzas

Mire que lle digo Don Manoel! Que moito me gusta que o bombo do grupo de gaitas Alfolíes estea hoxe nun lugar destacado no Lagharto Pintado! A fin de contas Alfolíes e, ademais do grupo de Fernando, Fidel e Suso Pereira, o pai do seu amigo Anxo Pintos, unha das rúas mais antigas da nosa vila, onde se atopaban os almacéns do sal, que é o que dicir alfolí, produto estratéxico para a economía de Bouzas. Precisamente este privilexio de manter alfolí e de que Bouzas fose declarado porto de libre comercio foi a orixe dos preitos con Vigo, resoltos favorablemente para nos no século XVI, grazas a Don Diego de Avellaneda. A Bouzas que era a cabeza titular, estaban xunguidas as veciñas parroquias de Bembrive, Beade, Coia e Coruxo. Mudan os tempos, mudan as vontades, e o 28 de decembro de 1903, as Cortes españolas aprobaron un proxecto de Lei no que Bouzas perdía a súa independencia a favor do concello de Vigo. E mire que lle digo Don Manoel!, que hoxe aquilo de que os pescadores e industriais puidesen salgar, sen limitación, todo o peixe que quixeren, perdeu toda importancia, porque hogano nin o peixe se salga, nin hai moito peixe que salgar.