Mire que lle digo, Don Manoel! Escoitando o que
dise estes días na tele e nos diarios, se me ocorren dúas reflexións, una de
Manuel Azaña e outra de Xulio César, que teñen que ver coa idiosincrasia, ou “indio_sen_graza”,
dese país que uns chaman ESPAÑA e
outros Españistán. “Se os españois falásemos só do que sabemos,
xeraríase un inmenso silencio, que poderiamos aproveitar para o estudo” A
segunda en latín: Beati Hispani quibus
bibere vivere est. E, mire que lle digo, Don Manoel! Nin nos tempos de
César diferenciabamos o b e o v, nin hoxe churras de merinas, nin
galgos de podencos.
