venres, 21 de xullo de 2017

Os misterios do rosario!

Mire que lle digo, Don Manoel! Cando alguén morría na aldea a práctica totalidade dos veciños se reunían na casa do finado para acompañar á familia durante toda a noite. Se coloca ao defuntiño sobre a cama vestido co seu mellor traxe, e a xente vai entrando na alcoba para despedirse do defunto comentando o bo que sempre foi e a grande perda que é para todos. As mulleres quedaban a rentes do defunto rezando un rosario tras doutro namentres a maioría dos homes retirábanse a outra habitación para xantar e beber en homenaxe ao morto.

A cousa é que neste velorio entre os homes que quedaron a rezar estaba Fuco O Tatexo, e cando chegoulle a quenda de rezar o seu misterio non da arrancado. A xente remóvese inqueda nas bancas e tallos. Entón se escoita a voz da tía Socorro, que non pode aturar mais e bérralle:

-          Fala ou rebenta, cona!


E mire que lle digo, Don Manoel! Ata a familia do morto tivo que escachar coa risa!

Ningún comentario:

Publicar un comentario