Un paternóster polos mortos na guerra!

Mire que lle digo Don Manoel! Que en Bouzas, ademais de mariñeiros, labregos e obreiros do naval e da conserva, sempre houbo moita xente de orde. Xente daquela que prefiren a inxustiza ao desorde. Moito señorito dos que logo afundiron as conserveiras, os estaleiros e as armadoras que herdaron dos seus pais. Señoritos que se xuntaban no cuartel da Falange, que estaba na casa que fora do Concello cando Bouzas o tiña de seu, para encherse de viño e carraxe que lle deran valor abondo para ir a facer as sacas. Axudados polos de predicar a Cristo e vivir coma Dios, algúns por fas, como o Padre Parada de Bouzas, e outros por nefas, como o Padre Comesaña de Alcabre. Don Manuel, que tal era o seu nome, negouse repetidamente a estender os certificados de boa conduta de moitos perseguidos que nunca se meteran en nada, soamente porque non eran de igrexa, firmando de feito as sentencias de morte. Del é a frase que vostede leu neses papeis: “un paternóster polos mortos na guerra; menos polos mortos das cunetas”.