martes, 31 de xaneiro de 2017

Mante-las Mareas no seu enchente

Mire que lle digo, Don Manoel! Que eu ben que andaría  coma o piollo na costura co resultado das votacións en Galicia, se pensara que o feito de ter xente da nosa idea nun Parlamento, para levar a voz dos sen voz aos que non queren escoitar, servira de algo. Pero xa me ten escoitado predicar abondo que a verdadeira revolución comeza cambiándonos nos mesmos, e que non se pode troca-lo rumbo da historia cambiando os retratos da parede. Nada cambia, porque tampouco cambiamos nos, a aínda moitas cousas, coma o pouco coidado polo colectivo, ou desprezo dos dereitos dos demais, nos resultan indiferentes, e xa sabe Don Manoel: sociedade de borregos, goberno de lobos!
E mire que lle digo, Don Manoel, que a un, que é vello mariñeiro, iso das Mareas ponme mais inquieto que o rabo de vaca nos mes de agosto, coma se un peixe fora da auga, porque a marea, o mesmo que ten o seu enchente, tamén ten o seu devalar, e digo eu que algo teremos que facer todos nos para mantela chea, que o progreso das sociedades é a consecuencia de millóns de pequenas accións de progreso que puideran parecer en se mesmas insignificantes! Como di a copla:

Aínda que veño do xeito
Non veño de xeitear
Veño de larga-la rede
Alá no medio do mar.

Ningún comentario:

Publicar un comentario