Para a Xuventude Comunista de Galicia

Mire que lle digo, Don Manoel! Que será mellor que a xente nova deixe de facer coma os cans, que onde lle fan a cama alí se deitan, e comecen a decatarse de que para ter un mundo mellor compre primeiro entender este. Que a loita de clases non rematou, que a riqueza da minoría nace da pobreza da maioría, e que as conquistas dos traballadores, se non se loita a cotío por elas,son como lume de palla: fai lumeirada e apaga logo. Paseniño, coma un sapo por entre as muruxas, os samesugas do Capital propoñen solucións coma baixar os soldos, reducir as prestacións, e subir o IVE, para facer medra-lo emprego. E, mire que lle digo, Don Manoel, eles saben, mellor ca nos, que esas medidas xamais en toda a historia económica deron ese resultado; ás avesas: o que se produciu foi menos consumo, menos ingresos nos comercios e nas empresas, e mais traballadores ao paro. E eu que son vello, pero sei que desta xente se pode ser tan amigo coma a cabra do coitelo, penso que están a probar ata onde poden asfixiar ao pobo. E, mire que lle digo!, Don Manoel, que estou a agardar que a corda se lles rompa e, entón, non haberá Lei Mordaza que poida parar a ira da clase traballadora!