Mirequelledigo conta o seu nacemento.

Nacín, mire que lle digo, Don Manoel, dunha conversa despois dun concerto. Son daquela fillo da música e da amizade. Son home tranquilo e pouco amigo de facer as soltas antes de ter as cabras. As veces, cando me enche a carraxe do moito papo que teñen algúns, deixo de ser calado coma un peto e doulle a roncha a Don Manuel, que sempre ten o seu aquel para aturarme. Estes días decidiu que xa era tempo de sazón e que cada moucho au seu souto. Asín que aquí me tedes que un home é un home e un ghato é un bicho.